# String
1 familia gentium. Gaudium et spes, luctus et angor hominum
2 huius temporis, pauperum praesertim et quorumvis afflictorum,
3 quorumvis afflictorum, gaudium sunt et spes, luctus et angor etiam
4 discipulorum, nihilque vere humanum invenitur, quod in
5 humanum invenitur, quod in corde eorum non resonet. Ipsorum
6 eorum non resonet. Ipsorum enim communitas ex hominibus coalescit,
7 hominibus coalescit, qui, in Christo coadunati, a Spiritu Sancto
8 proponendum acceperunt. Quapropter ipsa cum genere humano eiusque
9 coniunctam experitur. 2. Ad quosnam Concilium sermonem dirigat.
10 sermonem dirigat. Ideo Concilium Vaticanum Secundum, mysterio
11 Vaticanum Secundum, mysterio Ecclesiae penitius investigato,
12 penitius investigato, iam non ad solos Ecclesiae filios omnesque
13 nomen invocantes, sed ad universos homines incunctanter sermonem
14 sermonem convertit, omnibus exponere cupiens quomodo Ecclesiae
15 hodierno concipiat. Mundum igitur hominum prae oculis habet
16 vivit; mundum, theatrum historiae generis humani, eiusque
17 generis humani, eiusque industria, cladibus ac victoriis
18 signatum; mundum, quem christifideles credunt ex amore Creatoris
19 et conservatum, sub peccati quidem servitute positum, sed
20 servitute positum, sed a Christo crucifixo et resurgente, fracta
21 et resurgente, fracta potestate Maligni, liberatum, ut
22 Maligni, liberatum, ut secundum propositum Dei transformetur
23 consummationem perveniat. 3. De ministerio homini praebendo. Nostris
24 homini praebendo. Nostris autem diebus, genus humanum, de
25 genus humanum, de propriis inventis propriaque potentia
26 admiratione commotum, saepe tamen anxias agitat quaestiones de
27 mundi evolutione, de loco et munere hominis in orbe universo,
28 orbe universo, de sui individualis et collectivi conaminis
29 conaminis sensu, denique de ultimo rerum hominumque fine.
30 hominumque fine. Quapropter Concilium, fidem universi populi
31 universi populi Dei, a Christo congregati, testificans et exponens,
32 testificans et exponens, ipsius coniunctionem, observantiam ac dilectionem
33 hominum familiam, cui inseritur, eloquentius demonstrare non
34 problematibus colloquium, lumen afferendo ex Evangelio depromptum,
35 Evangelio depromptum, atque humano generi salutares vires suppeditando,
36 suppeditando, quas ipsa Ecclesia, Spiritu Sancto ducente,
37 Sancto ducente, a Fundatore suo accipit. Hominis enim persona
38 societas instauranda. Homo igitur, et quidem unus ac totus, cum
39 unus ac totus, cum corpore et anima, corde et conscientia,
40 et conscientia, mente et voluntate, totius nostrae explanationis
41 explanationis cardo erit. Ideo Sacra Synodus, altissimam vocationem
42 insertum asseverans, generi humano sinceram cooperationem Ecclesiae
43 vocationi respondeat. Nulla ambitione terrestri movetur Ecclesia,
44 movetur Ecclesia, sed unum tantum intendit: nempe, Spiritus
45 intendit: nempe, Spiritus Paracliti ductu, opus ipsius continuare
46 continuare Christi, qui in mundum venit ut testimonium perhiberet
47 veritati (2), ut salvaret, non ut iudicaret, ut ministraret,
48 ut iudicaret, ut ministraret, non ut sibi ministraretur
49 ministraretur (3). EXPOSITIO INTRODUCTIVA DE HOMINIS CONDICIONE
50 MUNDO HODIERNO 4. De spe et angore. Ad tale munus exsequendum,
51 munus exsequendum, per omne tempus Ecclesiae officium incumbit
52 interpretandi; ita ut, modo unicuique generationi accommodato,
53 generationi accommodato, ad perennes hominum interrogationes de sensu
54 respondere possit. Oportet itaque ut mundus in quo vivimus
55 exspectationes, appetitiones et indoles saepe dramatica
56 intelligantur. Quaedam autem principaliores mundi hodierni
57 delineari possunt. Hodie genus humanum in nova historiae suae
58 gradatim extenduntur. Ab hominis intelligentia et creativa industria
59 industria excitatae, in ipsum hominem recidunt, in eius iudicia
60 et collectiva, in eius modum cogitandi et agendi tum circa
61 circa homines. Ita iam de vera sociali et culturali transformatione
62 loqui possumus, quae etiam in vitam religiosam redundat.
63 religiosam redundat. Ut in quavis accretionis crisi contingit,
64 crisi contingit, haec transformatio non leves secumfert difficultates.
65 difficultates. Ita, dum homo potentiam suam tam late extendit,
66 late extendit, eam tamen non semper ad suum servitium redigere
67 redigere valet. Proprii animi intimiora altius penetrare
68 penetrare satagens, saepe de seipso magis incertus apparet.
69 incertus apparet. Leges vitae socialis pedetentim clarius
70 clarius detegens, de directione ei imprimenda anceps haeret.
71 anceps haeret. Numquam genus humanum tantis divitiis, facultatibus
72 tantis divitiis, facultatibus et potentia oeconomica abundavit,
73 oeconomica abundavit, et tamen adhuc ingens pars incolarum orbis
74 plane laborant. Numquam homines tam acutum ut hodie sensum
75 libertatis habuerunt, dum nova interea genera socialis et psychicae
76 servitutis exsurgunt. Dum mundus suam unitatem necnon singulorum
77 vivide persentit, viribus tamen inter se pugnantibus gravissime
78 dissensiones politicae, sociales, oeconomicae, raciales et ideologicae
79 adhuc perseverant, nec periculum deest belli omnia usque ad
80 ima destructuri. Dum idearum communicatio augetur, verba
81 communicatio augetur, verba ipsa quibus magni momenti conceptus
82 ideologiis induunt. Tandem sedulo perfectior quaeritur temporalis
83 temporalis ordinatio, quin spirituale incrementum pariter progrediatur.Tot
84 progrediatur.Tot implexis condicionibus affecti, plurimi
85 condicionibus affecti, plurimi coaevi nostri impediuntur quominus
86 componant; exinde, inter spem et angorem agitati, de praesenti
87 angorem agitati, de praesenti rerum cursu sese interrogantes,
88 interrogantes, inquietudine premuntur. Qui rerum cursus
89 respondendum provocat, immo et constringit. 5. De profunde mutatis
90 condicionibus. Hodierna animorum commotio et in vitae condicionibus
91 connectuntur, qua efficitur ut in mentibus efformandis
92 homine tractantes, in ordine vero agendi technicae artes ex
93 scientiis profluentes, crescens pondus acquirant. Haec mens scientifica
94 antea fingit. Technicae artes eo progrediuntur ut faciem
95 subigere conentur. Super tempora quoque humanus intellectus
96 cognitionis historicae, in futurum arte prospectiva et planificatione.
97 planificatione. Progredientes scientiae biologicae, psychologicae
98 scientiae biologicae, psychologicae et sociales non solum homini
99 cognitionem opem ferunt, sed ipsum etiam adiuvant ut, technicis methodis
100 methodis adhibitis, in vitam societatum directe influxum exerceat.
101 influxum exerceat. Insimul genus humanum de proprio demographico
102 magisque cogitat. Ipsa historia tam rapido cursu acceleratur
103 prosequi valeant. Consortionis humanae sors una efficitur
104 historias dispergitur. Ita genus humanum a notione magis statica
105 evolutivam transit, unde quam maxima nascitur problematum nova
106 nova complexio, quae ad novas analyses et syntheses provocat.
107 syntheses provocat. 6. Mutationes in ordine sociali. Eo ipso
108 ordine sociali. Eo ipso communitates locales traditionales,
109 traditionales, uti sunt familiae patriarchales, "clans",
110 patriarchales, "clans", tribus, pagi, varii coetus et consortionis
111 necessitudines, pleniores in dies immutationes experiuntur.
